انواع الگوهای متداول ارتباط دانشگاه با صنعت

1. دانشگاه بعنوان بازوی R&D صنعت از طریق ایجاد مراکز تحقیق و توسعه صنعتی در دانشگاه
2. از طریق طرحهای اینترنشیپ مثال موردی پروژه های انجام شده در قالب قرارداد بالک با فولاد مبارکه (دستور کار)
3. انجام پروژه های کوتاه مدت فنی – تخصصی (الگوهای همکاری همچون SBDC و ساپکو)
4. اجرای طرحهای دراز مدت فلگشیپ صنایع کلیدی در دانشگاه (اعطای پژوهانه به اساتید توسط صنعت)
5. همکاری در قالب تجهیز آزمایشگاههای تخصصی توسط صنعت در دانشگاه به منظور انجام پروژه های مورد نیاز صنعت
6. ایجاد گروههای کاری مشترک بین  بخشهای مختلف صنعت با دانشگاه
7. ایجاد دفاتر ارتباط دانشگاه در صنعت (عارضه یابی و کلینیک صنعت)
8. انجام پروژه های منفرد و گروهی اساتید شناخته شده در صنعت بطور منفرد تحت نظر معاونت پژوهشی دانشگاه
9. شناسایی طرحها و ایده های کاربردی اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی و یافتن کاربر صنعتی آنها
10. حمایت از پایان نامه ها و رساله های تحصیلات تکمیلی توسط صنعت
11. تفامه نامه های همکاریهای مشارکتی یعنی طرح و ایده از دانشگاه و سرمایه و پیاده کردن ایده از صنعت و مشارکت در سود به نسبت توافق شده
12. همکاریهای در قالب کمک به ایجاد شرکتهای دانش بنیان برخاسته از طرحهای پژوهشی دانشگاهی
13. همکاریهای در قالب برگزاری نمایشگاههای علمی – تخصصی
14. همکاریهای در قالب برگزاری دوره های آموزشی و سمینارهای مورد نیاز صنعت
15. برگزاری کارگروههای آموزشی و کلینیک صنعت (ارائه خدمات مشاوره ای به صنعت)